e-Konkursy.info - codzienne nowe konkursy

cudaczek121 napisał(a):

joan napisał(a):

cudaczek121 napisał(a):

Kiedyś oglądałam reportaż na temat tego, że biedne dzieci z Afryki czy też z innych biedniejszych regionów świata ciężko pracują wydobywając krzem potrzebny do konstrukcji telefonów komórkowych.Czy to znaczy,że mam przestać używać komórki, bo przez to krzywdzę inne dzieci Podczas produkcji ubrań dla firm odzieżowych do produkcji ubrań na pewnym etapie produkcji też ponoć wykorzystuje się dzieci-współczuję im bardzo,że są wykorzystywane między innymi dla mojej własnej wygody,ale czy to oznacza,że mam chodzić nago po ulicy, bo kogoś krzywdzę Nie przestanę także jeść mięsa, bo to oznacza,że przyczyniam się do śmierci i cierpienia zwierząt.Nie przestanę chodzić do zoo tylko dlatego,że tam zwierzaki trzymane są pod przymusem i w pewnym sensie swoją wizytą przyczyniam się do ich krzywdy.Świata nie zbawię,ale szanuję to,że ktoś ma inne poglądy.Gdybym miała się zastanawiać w swoim życiu, ile ludzi czy zwierząt poczuje się dotkniętych poprzez moje postępowanie, to sama bym musiała chyba pożegnać się z życiem już dawno temu.

Podpowiedzi 1) Nie musisz rezygnować z telefonu komórkowego, ale ostatnio widziałam reportaż z info, że teraz przeciętny użytkownik wymienia telefon co 8 miesięcy. Można więc wymieniać rzadziej, a niedziałające telefony oddawać w sposób kontrolowany (zamiast wyrzucać do śmieci) - wtedy odzyskuje się z nich część surowców. Np. ilość odzyskiwanego ze sprzętów złota to aktualnie ok. 7% w skali produkcji całego złota na świecie. A złoto jest zasobem nieodnawialnym.
2) Możesz kupować ubrania ze znaczkiem Fair trade itp. I olać przymus kupowania nowych ciuchów. Jesteś ładna sama z siebie (widziałam, hihi).
3) Może kiedyś przestaniesz jeść mięso, a może nie. Nigdy nie mów nigdy. Póki dobrze gotujesz, nikt nie ma prawa komentować zawartości Twojego talerza.
4) A co jest fajnego w chodzeniu do zoo? Nie masz dzieci, więc pytam - bo może odpowiedź będzie nieoczywista.

Ogólna refleksja: świat nie potrzebuje zbawienia ze strony Wielkich Bohaterów. Ale świat upadnie, jeśli nikt nie zechce być małym bohaterem dnia codziennego. Bo może łatwiej 1x zrobić coś wielkiego, niż 365 dobrych uczynków na rok.

ad.1. Nie jestem jakąś gadżetomaniaczką- telefon wymieniam raz na 3-4 lata albo nawet rzadziej. Ad.2 Ciuchy kupuję jak już naprawdę muszę-nie cierpię chodzenia po sklepach i przymierzania.Joan dzięki za miłe słowa,ale w życiu nie określiłabym się jako ładną osobę- chyba że lustro w którym bym się przeglądała było nieumyte tudzież rozbite Nie przywiązuję wagi do swojego wyglądu Generalnie jestem oszczędną osobą ad.3 Nie umiem gotować i raczej nie polubię, więc jem to, co mi ktoś ugotuje albo idę do knajpy/baru mlecznego, dopóki mnie na to stać ad.4 W sumie mnie nie kręci chodzenie do zoo ani cyrku,ale siostrzeniec lubi,więc z nim wczoraj poszłam (siostra i młody mają wykupiony karnet do zoo, ja aż taką fanką nie jestem).

mia napisał(a):

WitajCel, który wsparłeś: "Mamusiu, jak jest w niebie? Błagam, pomóżcie mi ocalić moje dziecko!" osiągnął właśnie 100%. Kolejny raz udowodniliście, że kiedy walczymy o życie dziecka, niemożliwe nie istnieje. Pieniądze przestały być barierą w wyścigu o zdrowie Kubusia. Jego życie jest cenniejsze niż każde pieniądze, ale teraz dzięki Wam, może rozpocząć najważniejszą walkę – walkę o życie. Dziękujemy. Zobacz na własne oczy i ciesz się razem z nami: https://www.siepomaga.pl/ratujmykubusia
--
Życzymy Ci miłego dnia!
Zespół Siepomaga.pl

Od razu mi lepiej - chrzanić tam porażki konkursowe!

Niebieska_Laguna napisał(a):

Ostatnio mam mało czasu i dużo stresu. Przez to wszystko zaczęłam żywić się niezdrowym, śmieciowym jedzeniem. Chociaż wiem, że  źle na mnie wpływa, to nie mogłam przestać się tym opychać. To jak błędne koło jak raz się wciągnie we frytki, pizze, chipsy i słodycze, to ciężko z tego wyjść. Aż do dziś, kiedy to znów na śniadanie kupiłam sobie ogromny kawał Wuzetki z puszystym biszkoptem i mnóstwem słodkiego kremu, otworzyłam z pudełka, skosztowała kawałek i była pyszne. Już chciałam wyłożyć na talerzyk, gdy ciasto upadło mi na podłogę i się rozpłaszczyło Cieszę się z tego, bo to był dla mnie znak, żebym się opętała i przestała tak jeść... Wiedziałam, że źle robię kupując je, ale nie mogłam się powstrzymać, żeby nie zjeść... Na szczęście podłoga mnie uratowała

elmo napisał(a):

Dziś ostatni dzień w pracy i zaczyna się URLOP! Całe 2 tygodnie oddechu